《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
不评价，反正不好看。但这个大叔也太帅了吧，痛苦与荣耀里他就很帅啊，烈焰焚币他年轻的时候更帅到惨绝人寰。
前半段不错，后面不太行，黑岛结菜好好看！井上祐贵好帅，帅过男主。
😭
这个有点平淡，比花束般的恋爱，而且一直在谈恋爱女主咋就突然有丈夫结婚了？难道一直是已婚？
一开始以为花束之97组看到结局真是沉默晒干了眼泪😅 （这个导演最好是拉黑～（至于演技 若以宽松世代和对不起青春为对比 那是完全没有进步的～
拿花束踩理解不能，花束更加矫揉造作，反而这部我看完之后焦虑极了，真实的焦虑
英语配音还是可以接受的
又是中年危机 感觉男主有分离焦虑啊 非常严重的那种 从前男友到女儿 自己对待爱的人的方式有问题 直到他们要离开了又开始舍不得想要挽留他们 不过最后还是放手让女儿自己去闯一片天地了（PS. 男主是gay诶 怎么会有一个那么大的女儿 他的前妻是同妻吗？）（PPS. 一开始就感觉男主和他女儿的相处方式有点奇怪 我刚开始看到他们闹腾还以为是情侣吵架 吓死了）（PPPS. 翻了下履历才发现男主演过《烈焰焚币》啊啊啊啊果然是帅哥！老了还是帅啊！）
逻辑呢？小品式姐的笑点，很多东西不交代明白让人看着很难受，最后突然老板跟他爹合作图啥？搞垮对面？那他老板图啥？玩他爹？
各位主演的演技很好，故事很激励人也很现实，多段错位罗曼史喜剧氛围很足，没有强行煽情，于是在搞笑中得到感动。
不知道这个片名怎么翻译的，以及看者寥寥低分评价却这么多的原理是啥，但这片子真的很好笑啊，镜头语言细腻又跳脱，很像身边神经大条的朋友拍着你的肩膀给你讲笑话。而且主线很清晰啊，一个江郎才尽正愁着怎么应付死亡deadline的中年男作家，莫名被自己的男学生表白，作家本想置之不理，可偏偏男学生又极有才华，切带来了能帮作家脱困的处女作…….可能因为前面对于作家的生活做了太长的铺垫，显得主线不够清晰，不过看进去之后真的很好玩，我个人也非常喜欢情感正浓时突然用搞笑桥段收尾的处理方式。
男主很帅，尺度很大。
演员卖力演出，故事却很松散，在同性题材上没有太多过人之处。
评分好低但我get到的电影🥲以为是翻版花恋结果是纯情男大撞上寂寞少妇。女大的时候也曾和朋友晃悠到天亮，成为社畜后只有八点也关不掉的闹钟，也会羡慕别人辞职时的洒脱，我和男主一样空有想的脑子，在干得并不痛快的岗位上摇摆不定。片中响起《Aliens》《东京》，是许久未听过的熟悉旋律
——“就算混颜色，那个颜色也不会消失，只是会被看成是其他颜色而已。”
一切都会过去的，现在再心痛也会。
分数低估了影片的价值。 一出看似混乱的闹剧，真实体现出的是走到中年面对的一地鸡毛。一层讲关系，爱与被爱，互相伤害又再彼此安慰。再一层，致敬《阿飞正传》，并完美展现社会责任，提升对同性群体的关注。影片结尾，一切变了，一切又都没有变，真实的人生，总是要迈步前进继续着一切。 男主和男配小gay以及儿子的演技精湛，难以想象是女导演拍了部男性群像，对于女性角色捎显粗略，唯有女邻居的设置，有略微点到一些韩国社会的性别议题。
故事前后脱节。交往三年才坦白已婚也太那啥了吧。
在爱人面前发疯似的挽回那已经支离破碎的爱情，在女儿面前极力地做好一位父亲，却总是不尽人意……
额，我感觉我看到了我自己，“哭给自己看”，破碎空白的生活，总想再在“我们一起做点事吧”中寻找所谓生活的意义。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
